W Polsce mamy prawdopodobnie 1.2 miliona pacjentów z niewydolnością serca skurczową (HFrEF), a więc takich, u których frakcja wyrzucania lewej komory (EF) jest zredukowana poniżej 40%. U prawie wszystkich tych chorych zachodzi potrzeba przewlekłego podawania inhibitorów SGLT2 (flozyn), bowiem leki te mają bardzo mało przeciwwskazań i stanowią element konieczny terapii, opisany w I klasie zaleceń. Warto przypomnieć, że niepodanie leku / niezastosowanie procedury opisanej w I klasie zaleceń bez uzasadnionych przyczyn jest równoznaczne z popełnieniem błędu lekarskiego.
Ale flozyny to nie tylko HFrEF. Duża grupa naszych pacjentów cierpi na niewydolność serca z zachowaną frakcją wyrzucania lewej komory (HFpEF) i u nich również należy zastosować flozynę. Co więcej, flozyna w tej grupie leków ma znaczenie szczególne, bowiem brak dowodów na jednoznaczne korzyści innych leków stosowanych wśród tych właśnie chorych. Nie wiemy dokładnie ilu jest tych chorych, ale cech niewydolności rozkurczowej serca, bo i tak określana jest HFpEF (obok upośledzonej podatności lewej komory) można szukać u dużego odsetka osób z wieloletnim: nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą, przewlekłymi zespołami wieńcowymi, u pacjentów po leczeniu onkologicznym. Sumaryczne zestawienia mówią w takim razie o być może 15 milionach Polaków z tymi stanami chorobowymi, u których w 15-20% okazać się może, że mają cechy niewydolności rozkurczowej. Dałoby to, przy dużej ostrożności szacowania, liczbę nawet 3 milionów pacjentów z HFpEF. A to nie ostatnie słowo flozyn.
Poza HFrEF oraz HFpEF jest jeszcze duża grupa osób trafiających do polskich szpitali z zaostrzeniem niewydolności serca, ze świeżym zawałem serca, następczym uszkodzeniem lewej komory. Kiedy i u kogo, jak wcześnie podać flozynę w tych przypadkach?
O wszystkich tych zagadnieniach w kolejnej debacie pod auspicjami Polskiego Towarzystwa Postępów Medycyny Medycyna XXI dyskutować będą wybitni eksperci.
OGLĄDAJ >>
EKSPERCI
prof. dr hab. n. med. Krzysztof J. Filipiak – kardiolog, internista, hipertensjolog, farmakolog kliniczny (4 specjalizacje); JM Rektor Uczelni Medycznej im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie (UM MSC), Dyrektor Instytutu Nauk Klinicznych UM MSC, były prodziekan, prorektor i przewodniczący rady dyscypliny nauk medycznych Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego (WUM); past-prezes Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego; gubernator na Polskę – ISCP – International Society of Cardiovascular Pharmacotherapy; prezes Polskiego Towarzystwa Postępów Medycyny – Medycyna XXI, wiceprzewodniczący Rady Naukowej Instytutu Reumatologii, Geriatrii i Rehabilitacji w Warszawie. Tytuł naukowy profesora otrzymał w 37. roku życia, będąc w chwili mianowania najmłodszym profesorem kardiologii w Polsce. Autor ponad 500 publikacji indeksowanych w bazie PubMed; wg Google Scholar (czerwiec 2022): 8257 cytowań, Hirsch index 42.
dr hab. n. med. Agnieszka Kapłon-Cieślicka – specjalistka kardiologii, echokardiografistka, pracuje w I Katedrze i Klinice Kardiologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Aktywnie działa w strukturach Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego (PTK): w kadencji 2021-2023 jest Przewodniczącą „Klubu 30” PTK (zrzeszającego młodych kardiologów o znaczącym dorobku naukowym), członkinią Zarządu Asocjacji Intensywnej Terapii Kardiologicznej PTK (skarbnik), członkinią Zarządu Sekcji Farmakoterapii Sercowo-Naczyniowej PTK, członkinią Komisji Wyborczej PTK, Komisji Zagranicznej PTK oraz Komisji Wytycznych PTK, a także Komitetu Naukowego Kongresów PTK. Autorka ponad 100 publikacji z łącznym Impact Factor ponad 250. Laureatka nagrody Supertalent w Medycynie w 2021 roku.
prof. dr hab. n. med. Marek Postuła – kardiolog, specjalista chorób wewnętrznych. Jest propagatorem zdrowego trybu życia, a na co dzień aktywnie uprawia kolarstwo. Od dziecka jeździ na nartach, a od kilku lat doskonali swoje umiejętności na kitesurfingu. Zawodowo zajmuje się kardiologią sportową i pomaga osobom aktywnym bezpiecznie oddawać się swoim pasjom. Pracuje w Zakładzie Farmakologii Klinicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego i pełni funkcje Kierownika Pracowni Farmakogenomiki, gdzie zajmuje się zagadnieniami związanymi z poszukiwaniem nowych biomarkerów pomocnych we wczesnej prewencji i diagnostyce chorób układu sercowo-naczyniowego, także u sportowców. Jest założycielem międzynarodowej grupy badawczej I-COMET (International Cardiovascular and Cardiometabolic Research Team) skupiającej naukowców i klinicystów z Polski, Austrii, Włoch, Holandii oraz Brazylii.
ORGANIZATOR
SPONSOR
PARTNER
PRODUKCJA WYDARZENIA ONLINE
